پارک سرشار بود از انرژی حیات ، درختان شاداب و با نشاط بودند . شاخه های نورس و سبز خبر از سیرابی ریشه ها می دادند .

پرندگان آواز زندگی سر داده بودند و از شاخه ای به شاخه دیگر می پریدند .

اما آدمها روی نیمکت های فلزی یا در حال خواندن روزنامه بودند و یا خوابشان برده بود .

فقط آنها بودند که از لذت زندگی بی خبر بودند . 

نظرات 1 + ارسال نظر
مهر یکشنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 03:47 ق.ظ http://Doayam.Blogsky.com

سلام! سخن گفتن برای همه نیاز است اما برای خانمها بیشتر از آقایان نیاز است و بهترین گوش شنوا را خدا دارد... دلشاد باشید در دعاهایم هستید دعایم کنید!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد