روزها یاد تو را قاب گرفتم

کاش اندازه ی آغوش تو بودم ... اما
یا که هر شب به خیال تو نبودم ... اما
با نگاهت همه ی فاصله ها را کشتی
بی تو در فاصله ها گرچه غنودم ... اما

یاد دارم که همیشه غم من بودی و حیف
روزها را شب بر هم هم من بودی و حیف
آتش چشم تو را گرمی تابستان بود
کاش لبخند کم اندر کم من بودی و حیف

روزها یاد تو را قاب گرفتم ... افسوس
شب که شد غربت مهتاب گرفتم ... افسوس
جاده تا آنطرف خاطره هایم می رفت
گرمی عشق تو در خواب گرفتم ... افسوس

چشم من با تو تمام غزلش آبی بود
زردی فاصله ها ما حصلش آبی بود
یاد دارم لب شیرین تو را شب همه شب
اشتیاق دل و فکر و عملش آبی بود

19/3/1387