باید قضای زندگیم را ادا کنم

مبهم نبود آنچه که می دیدم و نشد

باور کنم هر آنچه که فهمیدم و نشد

 

گفتم فضای زندگیم را عوض کنم

روزی که سیب از لب تو چیدم و نشد

 

در راه ماندگی من از راه بدتر است

این را هزار مرتبه پرسیدم و نشد

 

باید قضای زندگیم را ادا کنم 

حیفا به من که پای تو بوسیدم و نشد

 

اینک ، امید فاصله دارد دلم ولی

در عمق چشمهای تو پوسیدم و نشد

 

1389/12/14

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد