گویا این خانه هم مثل دل ما خالیست

رنگ قالی ها ، زردی تابش خورشید نمی دارد دوست

او کجا رفت کجا !

آنکه در زمزمه اش نور خدایی پر بود

هر کجا هست بگویش دل قالی با اوست

نظرات 1 + ارسال نظر
مرضیه یکشنبه 5 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 11:14 ب.ظ

سلام آقاى درخشان.
راستش خیلى وقته اینجا سر نزدم دلم واسه اون شعر هاى قشنگتون تنگ شده بود.مرسى همه مطالب(شعرها) عالى بودند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد