*

گاه باید در تمنا مرد و برد

اشک را بر شرم تقدیرش سپرد

یا که باید در افتاد و شکست

در تخیل شمع شد پروانه خورد

گاه باید سایع شد بهر خمار

نئشه ی عشقش شد در خواب مرد

آه باید زنده مرد و خنده کرد

گریه هایی را که نتوانی شمرد

نظرات 2 + ارسال نظر
ساره چهارشنبه 2 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 10:05 ق.ظ http://asemanshare.parsiblog.com

قنشنگ بود. مال خودته؟

مرضیه شنبه 5 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 08:26 ب.ظ

سلام.
داداش امیرخیلى قشنگ بود.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد